Het weekend van de Goede Herder, waarin uit het evangelie van Johannes de passage wordt voorgelezen met de woorden van Jezus: “Ik ben de Goede Herder”, is in de kerk altijd de “Roepingenzondag”.
In Palestina was de figuur van de herder een uiterst vertrouwd beeld, omdat grote kuddes met hun herders deel uit maakten van de alledaagse realiteit van het leven. De profeten van het oude Israël gebruikten het beeld van de herder als zij over de leiders van het volk profeteerden en hen nogal eens verweten slechte herders te zijn en zichzelf te weiden in plaats van hun schapen. Maar dan verscheen steeds ook het visioen, dat eens God zelf zal komen om zijn volk als een goede herder te leiden en hen als een zorgzame, betrouwbare gids te voeren naar rijke weidegronden.
En nu betrekt Jezus dit beeld op zichzelf als hij zegt: “Ik ben de Goede Herder”. Het evangelie getuigt dat Hij daarin zóó ver is gegaan, dat Hij zijn leven gaf voor zijn schapen. Op roepingenzondag bidden wij dat de Heer ook in onze dagen aan zijn volk goede herders mag schenken, en we zijn er aan gewend geraakt om daarbij vooral te denken aan gewijde ambtsdragers in Gods kerk. Dat is ook vandaag van groot belang want er zijn er veel te weinig. Maar Gods roepstem houdt daar niet stil. God roept mannen en vrouwen uit alle rangen en standen om voor zijn mensen goede herders te zijn, mensen die zoals Jezus eerder er op uit zijn anderen te dienen dan zelf gediend te worden. Dat moge ons aller gebed zijn op deze zondag.
Predikant van dit weekend: Gregory A. Brenninkmeijer SJ.
Photo by Vidar Nordli-Mathisen on Unsplash
